Człowieku ślepy, w redukcji CO2 upatrujesz zbawienia świata,
a nie widzisz suszy swej duszy?
Globalne ocieplenie
Szczepionki a wiara w naukę
Czy wiara w naukę, może być wystarczającym powodem do zaszczepienia się nieprzebadanym do końca preparatem? Czytaj dalej „Szczepionki a wiara w naukę”
Pisząc dorastamy do człowieczeństwa. Manifest poetycki 1
Poezję trzeba samemu pisać, niekoniecznie czytać.
Pisać trzeba po to, by ducha swego wzmocnić, podnieść go, uleczyć.
Pisać trzeba, gdy się coś zrozumiało, by to zrozumienie utrwalić, skondensować.
Czytaj dalej „Pisząc dorastamy do człowieczeństwa. Manifest poetycki 1”
Wartość człowieka
Uniwersytet?
Cóż nam zostało z Uniwersytetu?
Dziecięctwo dorosłego
Podaj mi kwiat twojej duszy
Pogoda pachnie mokrym psem
a ty jeszcze sypiesz mi w oczy
piasek codzienności…
Głębia życia
Spotkanie dawnej klasy. Każdy opowiada o sobie, jeden z nich mniej więcej tak:
„Cześć, pracuję jako nauczyciel w szkole, dwójka dzieci, żona, pies”.
Szybko wyłonił się z tego obraz płytkiego życia.
Płytkie życie jest nijakie, bez sensu. Nie warte by go przeżyć. Dopiero głębokie życie ma sens.
Kiedy życie jest głębokie?
Puzzle życia
Ułożyłeś ich wiele, ale obraz wciąż niepełny.
Poszukaj kolejnych fragmentów w piwnicy Twego życia.
Weź do ręki jeden, przyglądnij się mu, rozpoznaj…
Myśloperły
W naturze, piękna, mieniąca się perła zaczyna się od zwykłego, szarego ziarenka piasku. Taka drobina ląduje w środku żyjątka morskiego, małży lub ślimaka. W reakcji na to ciało obce i uwierające mięczak broni się nakładając kolejne warstwy substancji, z której wykonany jest jego dom, czyli muszla. I tak wokół tej podstawowej frakcji ziemi powstaje morski diament, przepiękna, mieniąca się kulka perłowa.
Człowiek też wytwarza perły, ale duchowe. Jak? O tym dalej, we wpisie…